Meneer de commandant

Het is één minuut voordat mijn wekker gaat en ik merk dat onze kater Damon al op de wacht ligt. Ik weet precies wat hij wil. De wekker gaat af en zoals elke dag springt Damon meteen bovenop mij. Hij zit op mijn borstkas te spinnen en geeft mijn neus kopjes. Met zijn pootje probeert hij de deken van mij af te halen. Mijn slaperige hoofd moet nog even wakker worden. Damon zorgt wel dat ik wakker wordt door nog meer kopjes te geven en op mijn borstkas en volle baas te dansen. “Ik ga er al uit…” mompel ik slaperig.

Onze kater Damon begint zijn dag met ons te commanderen. Damon de commandant bepaalt namelijk wanneer ik uit bed ga. Ook geeft hij aan dat ik op moet schieten met mezelf klaar te maken voor de dag. ‘s Ochtends ga ik niet direct naar beneden. Ik ga eerst naar de wc en dan aankleden en opmaken voordat ik Damon eindelijk geef wat hij wilt. Tot ongenoegen van Damon natuurlijk. Ongeduldig komt hij even de kledingkamer inwandelen en miauwt een paar keer zachtjes, terwijl hij mij met puppy-ogen aankijkt.

“Ik ben bijna klaar,” zeg ik. “Geef me nog even de tijd om mijn mascara op te doen, oké?” 

Damon hoor ik diep zuchten en hij gaat op de grond bij de deur zitten. Dramatisch laat hij zichzelf op zijn zij vallen en hij begint met zijn staart te zwiepen. Als hij dat doet dan weet ik dat hij geïrriteerd is. Ik ben weer eens niet snel genoeg.

Als ik dan eindelijk opsta en aanstalten doe om de trap af naar beneden te lopen, loopt hij al euforisch voor mij uit. Ik hoor hem gewoon denken: Eíndelijk! In de keuken moet hij toch nog even wachten, want ik wil eerst water opzetten voor een kopje thee. Damon is het daar niet mee eens en gaat demonstratief voor zijn voerbak zitten. Hij kijkt mij aan en miauwt jammerend om mijn aandacht te trekken.

“Ja, ik vergeet je niet hoor.” Ik open de kast waar zijn brokjes in staan, pak de zak, open deze en giet wat brokjes in zijn bak. Terwijl Damon aanvalt, alsof hij nooit te eten krijgt, vul ik zijn waterbak. 

“Zo, tevreden?” vraag ik dan. Nog niet, nu hij gegeten heeft wil hij ook nog even op het balkon. Elke ochtend na het eten van zijn brokjes moet hij even een frisse neus halen en naar duifjes en andere vogeltjes kijken. Damon staat al voor de deur naar het balkon en ik doe deze open. Hij gaat op het balkon zitten en tuurt onder de balkonrand door naar beneden. 

Nu is het eindelijk mijn beurt. Ik smeer een boterham en maak het theetje verder af. Als mijn ontbijt gemaakt is en ik in de woonkamer deze wil gaan opeten haal ik Damon naar binnen. “Heb je lekker een frisse neus gehaald?” vraag ik. “Kom, naar binnen, veels te koud vandaag!” Damon dwarrelt tevreden naar binnen en duikt vervolgens in zijn favoriete kartonnen doos. Als ik mijn ontbijt op heb en naar boven ga om mijn tanden te poetsen, ligt Damon alweer voldaan te snurken. Missie volbracht. 

‘s Avonds lig ik op de bank een serie te kijken. Damon springt halverwege mijn derde aflevering Grey’s Anatomy op de bank. Hij kijkt mij weer met die puppy-ogen aan en miauwt naar me. Ik kijk op de klok en zie dat het alweer 10 uur is. Ik zucht. Hij wilt weer dat ik wat doe. “Ja, meneer de commandant, ik ga al naar bed.”